Strona poświęcona twórczości
Kompozytor, aranżer, multiinstrumentalista, producent muzyczny, realizator dźwięku, nauczyciel.
Współpracujący z Markiem Sochackim od 1994 roku, do jego ostatnich dni. W wyniku tej współpracy powstało ponad sto piosenek. Wiele z nich zostało docenionych przez jury na ogólnopolskich festiwalach piosenki, m.in. na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, na SMAK-u w Myśliborzu.
Kilkadziesiąt piosenek autorstwa Sochacki – Wiórkiewicz zostało opublikowanych na różnych płytach, a kilka w podręcznikach do nauki muzyki w szkole podstawowej różnych wydawnictw.
Więcej informacji na stronie: http://wiorkiewicz.com.pl/
Wszystko się może zdarzyć Świat zwariował- na głowie chce stać Chmury- piasek na plaży Mleczny obłok do morza zaś spadł Tylko jedna minutka Aby kot mógł zamienić się w psa Kalejdoskop- wirówka Zwariowane reggae nam gra Przetańczmy cały dzień Zawiruje
Uciekając w powiew snu Twarze w cieniu zanurzamy I po drugiej stronie, znów W kolorowy wir wpadamy Malinowe lody chmur Księżyc kwitnie chryzantemą Mędrzec składa zielnik gwiazd Tylko ciebie jeszcze nie ma Proszę wejdź do mego snu Gdzieś wpół drogi
Czasem jakby na złość Budzisz się i masz dość Koszmar nocą – zły sen Kiepska wróżba na dzień Czarny kot znów o krok I kominiarz trop w trop Guzik urwał się – pech Spluń przez ramię – a niech… Idź
Znów zbłądziłam, pogmatwałam życia szlak Gdzieś w dżungli zdarzeń, pośród pni Nie mogę trafić do twoich drzwi I stoję sama, swój cień Zbłąkana ćma w zbyt pogodny dzień Schować się gdzieś, przez czasu choć kęs Spłoszone myśli, w sens złożyć
Raz nad wodę przyszły dzieci Zarzuciły w morze sieci Bowiem przeczytały wszystkie Starą baśń, baśń o złotej rybce Gdy ktoś takie cudo złowi I życzenia trzy wypowie To gdy wolność zwróci rybce Ona prośby spełni wszystkie Złota rybko, złota rybko
Zabieliło łąki, góry Jakby mleko wykipiało Mróz jeziorom oszklił oczy Słońce zbladło i spłowiało Zabierz sanki, narty, łyżwy Dzień jest krótki, czas upływa Wykorzystaj każdą chwilę Aby z wiatrem się pościgać Nic, że śnieżek prószy A mróz szczypie w uszy