Strona poświęcona twórczości
Po co szukasz kwiatu paproci Ciągle patrzysz tylko pod nogi Asfalt skarbem cię nie ozłoci Nie odnajdziesz do szczęścia drogi Usiądź przy mnie na skraju ławki Pod kasztanem na końcu alei Popatrz w oczy choćby ukradkiem Przecież mogę twój los
Nostalgia to jest jesień Smutna jak przemijanie Liście odarte z drzew Spadanie W szpitalu dla wariatów Znów się zwiększyła śmiertelność Wiadomo jesień, depresja Konieczność Kiedy się kończy wrzesień Wiatr wygnał ptaki za morze Za kratą ktoś poruszył się Człowiek Jesienią
Wszystko się może zdarzyć Świat zwariował- na głowie chce stać Chmury- piasek na plaży Mleczny obłok do morza zaś spadł Tylko jedna minutka Aby kot mógł zamienić się w psa Kalejdoskop- wirówka Zwariowane reggae nam gra Przetańczmy cały dzień Zawiruje
Prawie na końcu świata Gdzieś na planecie Ziemia W mieście co zwie się Tarnobrzeg Spełniają się marzenia Rządzi tam Mały Książę Co kocha róże i dzieci Otworzył tam dla nich szkołę I słońce w niej zawsze świeci Ref.: Jesteśmy jedną
Wszyscy mówią ci do przodu idź Spal za sobą mosty, Tak łatwiej, tak prościej Biegnij ile sił Tańcz na linie, kiedy każą ci Świat to wielka scena Stadion, ludzkie sny Widzów są tysiące Aktor – to ty Wiara i nadzieja
Za wiele aniele Za wiele o wiele Ze szczęścia utkanej tej mgły Za wiele o wiele Za wiele aniele Za długo o wiele błądzimy Za wiele aniele Za wiele o wiele Za sennych współzwierzeń do dna Za wiele o wiele