To nie był film, romantyczny slajd(film) Ale od dziś nam zapadnie w pamięć To była gra i cyniczny żart(FLIRT) I życie sens utraciło, to wiem Pociemniało mi w oczach W płucach zabrakło mi tchu To jest sen, myślałam, to sen
Nic z tego nie będzie


Kompozytor, aranżer, multiinstrumentalista, producent muzyczny, realizator dźwięku, nauczyciel.
Współpracujący z Markiem Sochackim od 1994 roku, do jego ostatnich dni. W wyniku tej współpracy powstało ponad sto piosenek. Wiele z nich zostało docenionych przez jury na ogólnopolskich festiwalach piosenki, m.in. na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, na SMAK-u w Myśliborzu.
Kilkadziesiąt piosenek autorstwa Sochacki – Wiórkiewicz zostało opublikowanych na różnych płytach, a kilka w podręcznikach do nauki muzyki w szkole podstawowej różnych wydawnictw.
Więcej informacji na stronie: http://wiorkiewicz.com.pl/

To nie był film, romantyczny slajd(film) Ale od dziś nam zapadnie w pamięć To była gra i cyniczny żart(FLIRT) I życie sens utraciło, to wiem Pociemniało mi w oczach W płucach zabrakło mi tchu To jest sen, myślałam, to sen
Aborygen boso chodzi Bo klimat mu sprzyja Hindus butów też nie nosi Nie grozi mu zima Czarnym stopom nic z kamaszy Szewc tam zbankrutował Ja dostaję szewskiej pasji Słysząc takie słowa Buty, buty, buty na obcasie Te za ciasne, może
Nagle, bez słowa, skończyłeś, jeszcze drzwi Skrzydłem, motyla… to koniec Prysła nadzieja na miłość piękną zbyt Ona nie zdarza się co dzień Nadeszła pora opadłych liści Choć lato nie stoi w sieni To warto mieć bilet do marzeń, dobry sen
Przez dwadzieścia rzek Przez rozległy step Nieś mnie koniu nieś Prowadź ptaku mnie Przez dwadzieścia bram Przez labirynt miast Głuchy kroków stuk I nic, tylko bruk Gdzie jesteś gdy cię nie ma Ktoś ciebie mi odebrał Ulicą jesteś, trawy źdźbłem
Wyrastamy z ciepłych domów Coś za próg wygania nas Świat za oknem dalą kusi I obłoków zmienia kształt Nowych doznań gwiezdne sfery Drażnią, budzą każdy zmysł Na emocjach duszy muzyk Gra młodości głośny hymn Mówisz A więc powiedz Be Nie
Wyrastamy z ciepłych domów Coś za próg wygania nas Świat za oknem dalą kusi I obłoków zmienia kształt Iskra w oku się zapala Wyobraźni tli się lont I eksplozja, eskapada Za widnokrąg robisz skok Mówisz A więc powiedz Be Nie