Strona poświęcona twórczości
W ciemnym kącie pokoju Leży niebieski worek Schowałam w nim marzenia Codziennie marzyć nie mogę Lecz kiedy nikt nie widzi Otwieram go na chwilę I staję się na minutkę Wolnym, tęczowym motylem Gdy człowiek marzy wszystko kojarzy I może zmienić
Były góry, w górach źródło W błękit tryskał zdrój Po kamykach, w dół pomykał Strumyk, bul, bul, bul Spotkał brata, który spadał kroplą gdzieś ze skał Hej, popłyńmy dalej razem Raźniej będzie nam Hej swoboda Płynie woda, Płynie kędy zechce
Lekkomyślna jak promień Chętnie zagra w zielone Czasem buty zanurzy W topniejącej kałuży Czasem miewa katarek Śnieg pokrywa jej wianek Córki – chmurki welonem Otaczają jej skronie Wiosenka, piosenka Zielona sukienka Kaczeńce i bazie I trawy w nieładzie Wiosenka, piosenka
Na białej kartce żagla Pragnę napisać wiersz Zakląć przestrzeni błękit I zabłąkany dzień A szmer wolności ukryć Wśród niewidzialnych fałd I w nierealną podróż Odpłynąć z prądem fal Więcej żagli Gdy wiatr gna Więcej żagli Płynąć czas Więcej żagli W
Zagoniony setką spraw Jak na brzegu tłusty karp Łyk powietrza z trudem łapiesz aby żyć Nie masz szans na lepszy świat Choćbyś nawet potem srał Bo złe miejsce i czas podły dane ci Spróbuj więc pewnego dnia Zbuduj łódź i
Wierzysz w dobre sny, wtedy Świat do ciebie należy Trzymaj tak Gdy szczęśliwą masz kartę Nie umawiaj się z wiatrem Tylko graj Życia smak Tylko jeden Haust na raz Uwierz w siebie Bo dla ciebie Właśnie dziś, gra o wielki